Gas erop!
Door: Daan van Vliet
Blijf op de hoogte en volg Daan
10 Februari 2017 | Vietnam, Da Nang
De vorige update sloot ik af met de melding dat ik een motor had gekocht. Veruit de meesten rijden op de Honda Win. Eigenlijk de Chinese variant (zonder dat velen dat door hebben), want de productie van het origineel is al een tijdje gestopt waardoor ze zeldzamer en duurder zijn geworden.
Ik heb een variant op de Win, met banden die wat meer grip hebben en een flinke vering voor die ruwe wegen die je moet trotseren. Ook het motorblok is anders, want die komt uit Italië. Of die beter is..
Hoe dan ook, ik heb er al ruim 1000 km op zitten en het is echt een werkpaard dat nog steeds geen problemen heeft getoond. De verkoper, een Vietnamees die op Tripadvisor positief vermeld werd, heeft kennelijk naar waarheid gesproken.
De rit vanuit Hanoi is altijd druk. Het maakt niet uit of je noord, zuid, west of oost rijdt, je zult altijd tussen honderden andere brommers, bussen en vrachtwagens zitten. Na zo'n 30 kilometer komt daar dan eindelijk een einde aan waardoor je veel meer ruimte krijgt om wheelies en metershoge jumps te maken.
Nou zijn er dus twee wegen die van noord naar zuid gaan. Je hebt de hoofdweg, de A1. Die wordt voornamelijk door bussen en vrachtverkeer gebruikt en bovendien mis je dan alle leuke plekjes.
De andere weg is de A15, de Ho Chi Minh road, die door veel toeristen wordt geprezen. Die loopt vooral door berglandschap langs de grenzen met Loas en Cambodja. Elke rit die ik dus rij (sowieso alleen overdag want savonds worden tweewielers nog wel eens over het hoofd gezien) probeer ik daar stukken van mee te pakken. Toch is het de afwisseling die voor de meest mooie beelden zorgt. Gelukkig zijn er tal van mensen mij al voor geweest die hun eigen reisgidsen in elkaar hebben gezet dus dat gebruik ik dan ook zeker als richtlijn. Wijk daarbij af en toe af als je een interessante zijweg vindt en je hebt gegarandeerd een bijzondere rit.
De benzineprijzen zijn overigens laag (zo'n 90 cent per liter) dus dat maakt het alleen maar makkelijker om flink af te wijken van je route. De pompbediendes vullen zelfs je waterflessen als je daar om vraagt.
Nu alleen oppassen dat ik die niet per ongeluk drink!
Wat echt leuk is om te zien is dat mensen naast je komen rijden en je een high five willen geven, kinderen die al van honderd meter ver zien dat je een buitenlander bent en direct beginnen te zwaaien, of als je even een pauze neemt langs de kant van de weg en anderen stoppen ook om een praatje te maken terwijl ze geen Engels spreken. Gebarentaal is vaak toch genoeg om elkaar te snappen.
Nu zit ik (weer) in Da Nang, die grote stad in het midden van het land en daar blijf ik toch zeker een weekje zitten. Mijn hostel zit vlak aan het strand en is inclusief een prima ontbijt. De vrouw des huizes is zeer aardig en de man is een norse vent. Wellicht omdat zij Engels kan en hij niet. De Google vertaal-app is bij zulke mensen altijd een uitkomst, want dat maakt het soms toch wat makkelijker communiceren. Voor Google maps geldt dat trouwens ook want anders was ik al wel honderd keer verdwaald. Alles lijkt hier namelijk zo veel op elkaar... Jaja, ook de mensen natuurlijk want ik heb al een aantal keer per ongeluk Jackie Chan look-a-likes om een handtekening gevraagd.
Ik heb een variant op de Win, met banden die wat meer grip hebben en een flinke vering voor die ruwe wegen die je moet trotseren. Ook het motorblok is anders, want die komt uit Italië. Of die beter is..
Hoe dan ook, ik heb er al ruim 1000 km op zitten en het is echt een werkpaard dat nog steeds geen problemen heeft getoond. De verkoper, een Vietnamees die op Tripadvisor positief vermeld werd, heeft kennelijk naar waarheid gesproken.
De rit vanuit Hanoi is altijd druk. Het maakt niet uit of je noord, zuid, west of oost rijdt, je zult altijd tussen honderden andere brommers, bussen en vrachtwagens zitten. Na zo'n 30 kilometer komt daar dan eindelijk een einde aan waardoor je veel meer ruimte krijgt om wheelies en metershoge jumps te maken.
Nou zijn er dus twee wegen die van noord naar zuid gaan. Je hebt de hoofdweg, de A1. Die wordt voornamelijk door bussen en vrachtverkeer gebruikt en bovendien mis je dan alle leuke plekjes.
De andere weg is de A15, de Ho Chi Minh road, die door veel toeristen wordt geprezen. Die loopt vooral door berglandschap langs de grenzen met Loas en Cambodja. Elke rit die ik dus rij (sowieso alleen overdag want savonds worden tweewielers nog wel eens over het hoofd gezien) probeer ik daar stukken van mee te pakken. Toch is het de afwisseling die voor de meest mooie beelden zorgt. Gelukkig zijn er tal van mensen mij al voor geweest die hun eigen reisgidsen in elkaar hebben gezet dus dat gebruik ik dan ook zeker als richtlijn. Wijk daarbij af en toe af als je een interessante zijweg vindt en je hebt gegarandeerd een bijzondere rit.
De benzineprijzen zijn overigens laag (zo'n 90 cent per liter) dus dat maakt het alleen maar makkelijker om flink af te wijken van je route. De pompbediendes vullen zelfs je waterflessen als je daar om vraagt.
Nu alleen oppassen dat ik die niet per ongeluk drink!
Wat echt leuk is om te zien is dat mensen naast je komen rijden en je een high five willen geven, kinderen die al van honderd meter ver zien dat je een buitenlander bent en direct beginnen te zwaaien, of als je even een pauze neemt langs de kant van de weg en anderen stoppen ook om een praatje te maken terwijl ze geen Engels spreken. Gebarentaal is vaak toch genoeg om elkaar te snappen.
Nu zit ik (weer) in Da Nang, die grote stad in het midden van het land en daar blijf ik toch zeker een weekje zitten. Mijn hostel zit vlak aan het strand en is inclusief een prima ontbijt. De vrouw des huizes is zeer aardig en de man is een norse vent. Wellicht omdat zij Engels kan en hij niet. De Google vertaal-app is bij zulke mensen altijd een uitkomst, want dat maakt het soms toch wat makkelijker communiceren. Voor Google maps geldt dat trouwens ook want anders was ik al wel honderd keer verdwaald. Alles lijkt hier namelijk zo veel op elkaar... Jaja, ook de mensen natuurlijk want ik heb al een aantal keer per ongeluk Jackie Chan look-a-likes om een handtekening gevraagd.
-
10 Februari 2017 - 12:48
Leo:
Hey Daan!
Dat wordt straks thuis ook een motor kopen...misschien wel een wat recenter model dan.. :)
Mazzel!
Leo
-
10 Februari 2017 - 15:34
Str0ntje:
Nice bruur pop a wheelie -
10 Februari 2017 - 19:51
Heleen Van Der Velden:
Ga je ook nog Cambodja in? -
10 Februari 2017 - 20:13
Edwin Beerens :
Wauw .
Ben echt jaloers op zo'n gave motortoertocht.
Rij voorzichtig en geniet ervan -
12 Februari 2017 - 22:39
Opa:
Hoi Daan,
Wat heb jij een avontuurlijke vakantie.Dat is heel wat anders dan in mijn jeugd.
Toen was het al heel wat als eens naar Frankrijk ging. Ik word er een beetje afgunstig van.
Gelukkig kan ik meegenieten van je mooie reisverhalen.
Veel plezier , Opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
