Lange tijd van huis, maar gezelschap uit Eindhoven

De eerste dagen van februari zijn alweer verstreken en zoals het in Nederland gelukkig weer wat verder boven de nul graden is gekomen, stijgt de temperatuur bij mij ook. Maar de afgelopen tijd trok ik steeds verder naar het noorden en zelfs naar locaties waar ze voor het eerst sneeuwval hadden gehad.
Mijn laatste update was over de grote stad Da Nang en sindsdien heb ik weer ontzettend veel meegemaakt. Zo reisde ik verder per trein naar de oude hoofdstad Hue, waar enkele graftombes van overleden keizers liggen, maakte een Vietnamese jongen zijn seksuele voorkeur voor mij kenbaar en kreeg ik een privétaxi naar de luchthaven omdat vliegen goedkoper was dan met de trein.
Oké wellicht hebt u dat laatste niet gelezen omdat u bleef hangen bij de homoseksuele Vietnamees. Korte uitleg dan: hij bracht me op de brommer terug naar mijn hostel omdat hij mijn gids was. We praatten over hoe homo's in Nederland veelal makkelijk geaccepteerd worden in de samenleving (vraag me niet hoe we daar op kwamen) en dat was voor hem de trigger om uit de kast te komen. Daar eindigde het nog niet bij want de beste jongeman liet ook weten gevoelens voor mij te hebben. Gecharmeerd en gechoqueerd (haha, queer, snapt u hem?) dat ik was, bedankte ik hem vriendelijk en liet me daarna afzetten. Best zielig eigenlijk, want ook in Vietnam wordt homoseksualiteit nog steeds als taboe gezien.

Afijn, na iets teveel dagen in Hue gespendeerd te hebben pakte ik dus het vliegtuig naar Hanoi, de huidige hoofdstad van Vietnam. Eerder schreef ik nog dat dat Ho Chi Minh City was maar dat had ik fout. Da's namelijk niet meer het geval sinds de hereniging van noord en zuid.
Het vliegticket kostte mij 30 eurootjes en was daarmee goedkoper dan een treinreis. Ongewoon, maar het Vietnamees nieuwjaar (zelfs als het Chinese) kwam in zicht en daarmee schieten de prijzen omhoog. Vliegen is vaak te duur voor hen dus ik denk dat ze die prijzen daarom niet opkrikten. Mocht je dus ooit naar zo'n land gaan, check dan even de feestdagen.
Hoe dan ook, ik was er net zo snel als een vlucht van Amsterdam naar Londen en frisser dan als je 12 uur met de trein zou gaan.

Hanoi.. leuke stad maar blijf er niet te lang. Ontwijk vooral het feestdistrict want de zatte toeristen die daar elke avond uit de kleren gaan is iets waar je plaatsvervangende schaamte van krijgt.
Toch zat ik er een paar dagen want ik ontmoette daar Suze, een vriendin uit Eindhoven. Zij reist een maand rond door het land en het leek ons leuk een aantal dagen samen op te trekken.

De Ha Long baai was onze volgende bestemming en dat is een schitterend gebied. Scherp hoge bergen rijzen op bizarre wijze uit de zee waarbij enkelen zo hol zijn dat ze als een soufflé in elkaar zouden kunnen zakken. Samen met een groep andere toeristen vaar je daar tussendoor en overnacht je ook op de boot, in de baai (de foto's volgen snel).

Twee dagen later verruilden we de zee voor het koudere hogere landschap.
Sa Pa, dat ook een massa aan toeristen trekt, maakte vorig jaar iets unieks mee. Er viel namelijk sneeuw en dat was nog nooit eerder gebeurd. Een bijzondere ervaring voor de Vietnamezen en men noemt het broeikaseffect als reden. Wellicht, maar het is in ieder geval een vorm van klimaatverandering.
Omdat het nieuwjaar in volle gang was (duurt een week, was vroeger zelfs een maand feesten!), droeg de lokale bevolking hun traditionele kleding en dat zag er prachtig uit. We hadden twee overnachtingen. Eenmaal in een homestay, met wat andere toeristen. Daarvoor moesten we een dikke drie uur over gladde bergpaadjes en langs rijstvelden lopen, maar het was het absoluut waard. Daarna in een vervallen hotel waarbij we het risico liepen om op elk moment met bed en al de berg af te skiën.

Na drie dagen hadden we het wel weer gehad en gingen we terug naar Hanoi. Suze had immers al lang en breed een treinticket geboekt en ik ging op jacht naar een motor. Ontevreden ouders tot gevolg, waar uiteindelijk elke andere backpacker hier in Vietnam mee te maken krijgt. Begrijpelijk.
Terwijl ik dit schrijf heb ik al mijn eerste rit achter de rug, maar we doen nog even alsof ik in Hanoi zit want ik heb nu wel genoeg geschreven.
Houdoe en bedankt!